OP ADEM KOMEN
Veel mensen zijn geneigd om problemen op te lossen met hun hoofd. Het denken, je ratio, is tenslotte in staat om verstandige beslissingen te nemen. Maar wat als je lichaam aangeeft dat dit niet de beste manier voor jou is?
Steken in je borstkas. Een benauwd gevoel. Niet goed meer kunnen ademen vanuit je buik. Het zijn maar enkele signalen van je lichaam om aan te geven dat je lichaam meer ontspanning en meer ruimte nodig heeft. Je ademhaling zegt veel over hoe het met je gesteld is. Jouw ademruimte is de leefruimte binnenin jezelf. Het ritme van jouw lichaam, het vullen en weer laten leeglopen, vind je terug in heel de natuur; de herhaling van de seizoenen, de afwisseling van dag en nacht en de beweging van de waterstand eb en vloed.
Steken in je borstkas. Een benauwd gevoel. Niet goed meer kunnen ademen vanuit je buik. Het zijn maar enkele signalen van je lichaam om aan te geven dat je lichaam meer ontspanning en meer ruimte nodig heeft. Je ademhaling zegt veel over hoe het met je gesteld is. Jouw ademruimte is de leefruimte binnenin jezelf. Het ritme van jouw lichaam, het vullen en weer laten leeglopen, vind je terug in heel de natuur; de herhaling van de seizoenen, de afwisseling van dag en nacht en de beweging van de waterstand eb en vloed.
Je ademhaling gebruiken als graadmeter
Ik nodig mijn cliënt Jennifer uit om binnen te komen. Nog wat onwennig gaat ze zitten. Ze kijkt om zich heen. ‘De ruimte ziet er prettig uit. Het heeft een warme uitstraling,’ zegt ze. Als ze begint te vertellen, valt haar masker af en krijg ik meer van haar zien. Ze vertelt dat ze zich wanhopig voelt en dat ze de controle over haar lichaam kwijt is. Ze is herstellende van een burn-out, maar blijft maar klachten houden. Ze geeft ook aan dat ze veel piekert, gespannen is, vaak moe is, maar vooral last heeft van haar ademhaling die ze niet meer naar beneden, naar haar buik kan bewegen.
Mensen die moeite hebben met door de buik ademen, gaan dit veelal heel bewust zelf proberen te sturen. Soms met succes, maar dat is vaak van tijdelijke aard; wanneer ze tijdens dagelijkse bezigheden weer minder bewust van hun ademhaling zijn, gaat deze vervolgens weer omhoog.
Jennifer probeerde haar ademhaling te sturen door bij het inademen haar buik op te bollen en bij het uitademen haar buik in te trekken. Het bleek slechts een technische oplossing te zijn, waarbij het ene spanningspatroon simpelweg werd ingeruild voor het andere.
Vólg je ademhaling in plaats van deze te willen verbeteren
Ik vraag Jennifer om te komen liggen op de bank en daarbij haar adem te volgen zonder deze te veranderen. Het ervaren van het ritme van de adem, is voor veel mensen een moeilijke opgave; we zijn immers getraind om dingen die niet goed gaan, zelf te verbeteren en het liefst zo snel mogelijk. Zelf een verandering in gang zetten geeft bovendien een gevoel van controle.
Als adem- en ontspanningstherapeut kies ik ervoor om in het geval van Jennifer de handgreep ‘lig, voeten trekken op de adem’, toe te passen volgens de methode van Dixhoorn. Ik neem plaats aan het voeteneinde en leg mijn handen rondom haar beide voeten. Op haar inademen maak ik een zeer lichte trekbeweging, waarmee ik haar adem volg en haar daarbij fysiek uitnodig om dieper te ademen. Door de kanteling van het bekken openen de heupen zich. Ze laat dit gebeuren en de spanning in haar buik laat los.
Ze merkt hierdoor al gauw dat de ruimte in haar buik groter wordt en dat ze ook daar haar ademhaling kan voelen. De ademruimte blijft, ook wanneer ik na een tijdje weer naast haar zit.
Iemand volgen maakt dat diegene zich gezien voelt. Dit werkt hetzelfde voor de ademhaling. Ze merkt al gauw dat de ruimte in haar buik groter wordt en dat ze ook daar haar ademhaling kan voelen. De ademruimte blijft, ook wanneer ik na een tijdje weer naast haar zit.
Als adem- en ontspanningstherapeut kies ik ervoor om in het geval van Jennifer de handgreep ‘lig, voeten trekken op de adem’, toe te passen volgens de methode van Dixhoorn. Ik neem plaats aan het voeteneinde en leg mijn handen rondom haar beide voeten. Op haar inademen maak ik een zeer lichte trekbeweging, waarmee ik haar adem volg en haar daarbij fysiek uitnodig om dieper te ademen. Door de kanteling van het bekken openen de heupen zich. Ze laat dit gebeuren en de spanning in haar buik laat los.
Ze merkt hierdoor al gauw dat de ruimte in haar buik groter wordt en dat ze ook daar haar ademhaling kan voelen. De ademruimte blijft, ook wanneer ik na een tijdje weer naast haar zit.
Iemand volgen maakt dat diegene zich gezien voelt. Dit werkt hetzelfde voor de ademhaling. Ze merkt al gauw dat de ruimte in haar buik groter wordt en dat ze ook daar haar ademhaling kan voelen. De ademruimte blijft, ook wanneer ik na een tijdje weer naast haar zit.
Genoeg ruimte in je lichaam om te ademen
Ik vraag Jennifer om de gedachte ‘er is genoeg ruimte in mijn lichaam om te ademen’ in zichzelf te herhalen. Een simpele gedachte als deze kan een sterke emotie oproepen. Waarom voel ik die ruimte niet? Wat houdt mij tegen om te voelen wat er binnenin mij leeft? Waarom wil ik problemen vaak met mijn verstand oplossen?
Jennifer begint te huilen. Ze is duidelijk met zichzelf in conflict. ‘Dat is niet waar! Er is niet genoeg ruimte in mijn lichaam!’ Ze vertelt geëmotioneerd dat deze sterke overtuiging samenvalt met een beeld van haar moeder, die een aantal jaren geleden overleed aan kanker. Haar emoties bij de gedachte ‘Ik kan mijn lichaam niet vertrouwen, want het kan ziek worden…’ komen tot uiting in haar lichaam en benemen haar de ruimte om te ademen.
Jennifer begint te huilen. Ze is duidelijk met zichzelf in conflict. ‘Dat is niet waar! Er is niet genoeg ruimte in mijn lichaam!’ Ze vertelt geëmotioneerd dat deze sterke overtuiging samenvalt met een beeld van haar moeder, die een aantal jaren geleden overleed aan kanker. Haar emoties bij de gedachte ‘Ik kan mijn lichaam niet vertrouwen, want het kan ziek worden…’ komen tot uiting in haar lichaam en benemen haar de ruimte om te ademen.
Je adem kan alle kanten op en past zich aan je houding en activiteit aan
Met aandacht je ademhaling onderzoeken, kan emoties en situaties verduidelijken. Er is tenslotte een reden dat het ademen niet makkelijk of vanzelf gaat. Wanneer je jezelf toestaat om de ademruimte te voelen, voelt dit vaak toch heel vertrouwd. Voordat je spanningsklachten ervaarde, kon je adem ook makkelijk zijn weg vinden en zich aanpassen aan verschillende houdingen en activiteiten. Nu je dit lichamelijke gevoel weer gaat herkennen, kun je dit weer vaker gaan voelen en zullen situaties die voor veel spanning zorgen, als minder spannend ervaren worden. Ook worden de emoties die je voelde bij de benauwdheid plotseling minder intens ervaren.
Op het moment dat Jennifer dit inzicht kreeg, voelde ikzelf ook een enorme kalmte. Wat genoot ik ook van deze doorbraak!
Bijzondere momenten als deze ontstaan wanneer ik energetisch ben afgestemd op de client. De communicatie vindt plaats op eenzelfde golflengte en ik resoneer met de cliënt mee, zoals een stemvork op een piano. Ook ik weet uit eigen ervaring hoe benauwdheid op je kan drukken en hoe bevrijdend vervolgens de ruimte in ademen aanvoelt.
Op het moment dat Jennifer dit inzicht kreeg, voelde ikzelf ook een enorme kalmte. Wat genoot ik ook van deze doorbraak!
Bijzondere momenten als deze ontstaan wanneer ik energetisch ben afgestemd op de client. De communicatie vindt plaats op eenzelfde golflengte en ik resoneer met de cliënt mee, zoals een stemvork op een piano. Ook ik weet uit eigen ervaring hoe benauwdheid op je kan drukken en hoe bevrijdend vervolgens de ruimte in ademen aanvoelt.
Ritme in ademen geeft ook balans tussen hoofd en lichaam
Door de adem- en ontspanningsoefeningen die ze kreeg en door over haar ademhaling in gesprek te gaan, heeft Jennifer geleerd letterlijk meer op haar buikgevoel – haar intuïtie- af te gaan. Ze kan meer dan ooit zichzelf zijn in situaties thuis en op haar werk en ze heeft meer vertrouwen in zichzelf en in het leven. Haar ademhaling is meestal laag en ontspannen. De lucht stroomt als vanzelf naar binnen. Ze ervaart meer ruimte in haar buik. Lichte stresssignalen merkt ze in een vroeg stadium op en daarnaast heeft ze praktische handvatten om hier mee om te gaan.
Jennifer kwam tot de ontdekking dat de oorzaak van haar burn-out niet lag bij haar werkzaamheden, haar relatie of haar gezin. Ze nam de taal van haar lichaam serieus en durfde haar ademruimte te ontdekken. Er ontstond een ritme, niet alleen in haar ademhaling, maar ook in haar verstand en gevoel en in haar hoofd en lichaam.
Als jij op dit moment eens nagaat hoe je ademt, wat vertelt jouw ademhaling dan? Misschien herken je jezelf in het verhaal van Jennifer, of ben je benieuwd wat adem- en ontspanningsoefeningen voor jou kunnen betekenen.
Hieronder beschrijf een eenvoudige maar effectieve oefening die je zelf kunt doen om meer rust in je lichaam te ervaren.
Jennifer kwam tot de ontdekking dat de oorzaak van haar burn-out niet lag bij haar werkzaamheden, haar relatie of haar gezin. Ze nam de taal van haar lichaam serieus en durfde haar ademruimte te ontdekken. Er ontstond een ritme, niet alleen in haar ademhaling, maar ook in haar verstand en gevoel en in haar hoofd en lichaam.
Als jij op dit moment eens nagaat hoe je ademt, wat vertelt jouw ademhaling dan? Misschien herken je jezelf in het verhaal van Jennifer, of ben je benieuwd wat adem- en ontspanningsoefeningen voor jou kunnen betekenen.
Hieronder beschrijf een eenvoudige maar effectieve oefening die je zelf kunt doen om meer rust in je lichaam te ervaren.
Oefening ‘tijd, ruimte, lucht genoeg’
1. Neem een stoel met vlakke zitting. Plaats je handen losjes op je bovenbenen, sluit je ogen of houd je ogen geopend en kijk naar een neutraal punt schuin voor je op de grond. Voel hoe je zit.
2. Volg dan je aandacht het verloop van je adem. Volg de inademing, het einde van de inademing en de omslag naar het uitademen. Volg daarna de uitademing, de rust na uitademen en de omslag naar het inademen.
3. Zeg dan tegen jezelf: ‘er is tijd genoeg om te ademen.’
Realiseer je dat er geen haast is; er is tijd genoeg om rustig te ademen. Doe dit ongeveer vijf ademteugen en stop er dan weer mee. Vergelijk het patroon van ademen met het begin. Hoe voelt dit? Neem een minuut de tijd om je hiervan bewust te worden.
4. Zeg nu tegen jezelf: ‘er is lucht genoeg om in te ademen’.
Realiseer je dat er geen reden is voor luchttekort; er is meer dan genoeg lucht. Ga hier weer zo’n vijf ademhalingen mee door en voel daarna opnieuw de uitwerking.
5. Zeg vervolgens tegen jezelf: ‘er is ruimte genoeg om te ademen’.
Ervaar dat het ademen gemakkelijk gaat; er is ruimte genoeg in het lichaam om te ademen. Laat de luchtstroom zelf zijn ruimte vinden. Laat de gedachte na vijf keer ademen weer los. Hoe voelt dit nu? Neem hier rustig de tijd voor.
6. Zeg dan tegen jezelf: ‘het ademen gaat vanzelf’.
Besef dat je geen moeite hoeft te doen; je lichaam ademt vanzelf. Als je wel moeite doet, probeer daar dan mee te stoppen. Hoe zit je, hoe voelt je lichaam aan en hoe gaat het met je ademhaling?
7. Kies tenslotte de zin die voor jou het prettigste was en herhaal deze.
Hoe voelt je lichaam nu? Hoe gaat het met je ademhaling? Hoe gaat het met je aandacht en met je stemming?
2. Volg dan je aandacht het verloop van je adem. Volg de inademing, het einde van de inademing en de omslag naar het uitademen. Volg daarna de uitademing, de rust na uitademen en de omslag naar het inademen.
3. Zeg dan tegen jezelf: ‘er is tijd genoeg om te ademen.’
Realiseer je dat er geen haast is; er is tijd genoeg om rustig te ademen. Doe dit ongeveer vijf ademteugen en stop er dan weer mee. Vergelijk het patroon van ademen met het begin. Hoe voelt dit? Neem een minuut de tijd om je hiervan bewust te worden.
4. Zeg nu tegen jezelf: ‘er is lucht genoeg om in te ademen’.
Realiseer je dat er geen reden is voor luchttekort; er is meer dan genoeg lucht. Ga hier weer zo’n vijf ademhalingen mee door en voel daarna opnieuw de uitwerking.
5. Zeg vervolgens tegen jezelf: ‘er is ruimte genoeg om te ademen’.
Ervaar dat het ademen gemakkelijk gaat; er is ruimte genoeg in het lichaam om te ademen. Laat de luchtstroom zelf zijn ruimte vinden. Laat de gedachte na vijf keer ademen weer los. Hoe voelt dit nu? Neem hier rustig de tijd voor.
6. Zeg dan tegen jezelf: ‘het ademen gaat vanzelf’.
Besef dat je geen moeite hoeft te doen; je lichaam ademt vanzelf. Als je wel moeite doet, probeer daar dan mee te stoppen. Hoe zit je, hoe voelt je lichaam aan en hoe gaat het met je ademhaling?
7. Kies tenslotte de zin die voor jou het prettigste was en herhaal deze.
Hoe voelt je lichaam nu? Hoe gaat het met je ademhaling? Hoe gaat het met je aandacht en met je stemming?
- Ik werk procesmatig. Wanneer een oefening niet lukt of niet prettig is, dan help ik je met andere oefeningen zoeken naar een andere ingang.
- Wanneer je stressklachten ervaart, ga altijd eerst naar je huisarts. Die kan beoordelen of er niet een andere, medische oorzaak aan ten grondslag ligt.
De praktijk is weer open!
Hoewel online mogelijk blijft, kun je weer een afspraak maken om langs te komen! Ik hou me aan de volgende richtlijnen.
Bel, mail of app gerust!
Lieve groet,
Janet
Contactgegevens
Hoewel online mogelijk blijft, kun je weer een afspraak maken om langs te komen! Ik hou me aan de volgende richtlijnen.
Bel, mail of app gerust!
Lieve groet,
Janet
Contactgegevens
Tips en nieuws in je mailbox over fysieke en mentale gezondheid, stress en burn-out, ontspanning, ademhaling en herstel? Meld je gratis aan voor mijn nieuwsbrief!